Wennen op school

Gister mocht jongste zoontje een ochtend wennen op de basisschool. Iets waar hij al lange tijd naar uit keek en wij stiekem ook. Oudste zoontje had nog steeds koorts en lag de hele ochtend op de bank.
Hij baalde onwijs dat hij niet naar school toe mocht en kon. Gelukkig was hij vanmorgen koorts vrij hoewel hij zich nog steeds niet helemaal beter voelde wilde oudste perse naar school. Woensdag is het namelijk plusklasdag en dat wilde hij echt niet missen.

Terwijl ik oudste naar zijn klas bracht had jongste een plan bedacht. Want gister was het toch wel heel erg leuk op school! Hij vroeg aan mij of hij nog even in zijn nieuwe klas mocht kijken. Natuurlijk kan dat. Ik liep met hem mee en hij stapte direct op zijn juf af. Met de vraag juf mag ik vandaag ook naar school? Daar zeg ik geen nee tegen zei de juf. Als het van jou mama mag dan mag je best blijven. Dus zoontje trok zo snel hij kon zijn jas uit en gaf me een knuffel en kus. Hier had ik totaal niet op gerekend en mocht ik dus nog even snel naar huis zijn tas halen. Juf vertelde nog dat ze vandaag ook gym hebben. Dus plukte ik de oude gymschoenen van oudste uit de kast en deed deze ook in de tas. Ik had bedacht dat we in de vakantie voor gymschoenen zouden gaan kijken. En zo gooit jongste gelijk het hele schema van vandaag om. Nu ik toch al in touw was besloot ik gelijk de verjaardagsboodschappen te doen. Kinderloos en dat is toch wel even wennen hoor! Geen gezellig geklets en een hulpje die de onderste dingen uit het schap haalt. Hoewel het me heerlijk leek voelde het deze keer vooral als gemis.

Alles gaat een stuk sneller. ik heb nu zelfs tijd over om dit berichtje te schrijven met een kopje koffie. Nu nog bedenken wat ik morgen de hele ochtend zal gaan doen.