maandag 18 januari 2016

Zo'n dag

Vandaag is het ZO'N dag. Een dag waarvan je hoopt dat hij snel over is.

Gister avond had ik het goede idee om de vriezer te ontdooien. Er zat een gigantische ijslaag in. Ook begon de vriezer steeds meer lawaai te maken dus ik dacht dat de vriezer het wel fijn zou vinden om lekker schoon door het leven te gaan en zijn ballast kwijt te raken. Vriezer leeg en knop uit. Omdat mijn energie op was besloot ik voor vandaag het soppen te bewaren. Aan het ontdooien hoef je immers niets te doen, het gaat vanzelf. Dat gaat ook prima als je lekker in je bedje ligt te slapen. Wel zo relaxt.

De dag startte al niet helemaal zo als gewend. Hoewel de kinderen al voor dag en dauw wakker waren zo als gewoonlijk, besloten ze vandaag te gaan spelen in pyjama in hun kamertjes. Dus toen ik mijn ogen opende en een blik op de wekker wierp zag ik tot mijn schrik dat het al KWART  VOOR 8!!! was. Als je bedenkt dat we normaal om 8 uur de schoenen aan doen en daarna naar school vertrekken kun je, je enigszins in denken dat ik lichtelijk in de stress schoot.

Dus terwijl ik mezelf in rap tempo aankleedde gaf ik de kinderen de zelfde opdracht. Verdorrie de warmen truien hangen allemaal nog op zolder aan het rek. Dus vliegensvlug naar boven en een trui voor de jongens pakken. Inmiddels aangekleed en haren in de plooi denderde we de trap af. Terwijl ik met mijn nog duffe hoofd de keuken in stapte en daar een paar natte sokken haalde. F*k, F*k, F*k!!
De ijslaag was blijkbaar nog veel dikker dan ik had ingeschat en dus was de keukenvloer kleddernat.
Oudste gaf ik de opdracht om voor mij droge sokken te gaan halen terwijl ik de vloer droog dweilde.
Op blote voeten smeerde ik de boterhammen, schonk drinken in en pakte de schooltas in.

Slechts 5 minuten later dan normaal vertrokken oudste en ik richting school.Onderweg genoot ik volop van de opkomende zon en de prachtig gekleurde lucht, keken we naar de bevroren sloot bij ons in de straat en had ik ook nog een gezellig gesprekje met zoontje over dat alles mooi is als je het maar wilt zien en goed kijkt. Kwart voor 9 was ik weer thuis en was het hoogtijd voor een lekker kopje koffie en een rijstwafel.

Na mijn wel verdiende ontbijtje wilde ik een was in de machine doen om tot de conclusie te komen dat er nog een was in de machine zat van gister. Oeps vergeten! Op zich niet zo erg natuurlijk maar het feit dat de wasmachine weer eens te moe was om te centrifugeren maakte het een vervelend karweitje. Onze machine doet waar hij zelf zin in heeft het is altijd een verrassing hoe de was er uit komt. Gelukkig tot nu toe wel altijd schoon!

Daarna tijd om de vriezer te soppen. Heerlijk fris en fruitig is onze vriezer weer. Alleen een beetje jammer dat na het aanzetten de vriezer niets meer wil doen. In diepe, diepe rust zullen we maar zeggen. Op naar de winkel dus. Om even een kijkje te nemen. Daar kwamen we er al snel achter dat we een speciale maat nodig hebben. Natuurlijk! hoe kan het ook anders? Dus met wat informatie verlieten we de winkel om er nu nog maar eens goed over na te denken.

Even snel langs de bouwmarkt voor een blik verf. Gelukkig stond er nog precies 1 in de juiste kleur.

Daarna naar de A ction omdat manlief nog wat verse rollertjes en kwasten nodig heeft voor zijn schilder klusjes. Spotte ik daar super leuke kleurboeken voor de kinderen en besloot ik die ook maar mee te nemen. Die paar euro maken op Zo'n dag dan toch ook niet meer uit.

Voordat je het weet is het al weer tijd om oudste uit school halen. Alvast even de koffie klaar zetten, dan is straks de koffie met 1 druk op de knop klaar. Heb ik daarna tijd om even rustig te zitten. Dat was het plan. Maar nee, vol automatisch druk ik ook gelijk op de knop en zet heerlijke verse koffie die straks tenminste wel direct drinkbaar is.

Weer een gezellige wandeling met oudste, vol verhalen over de leerspelletjes die hij had gedaan. Thuis een stralend kind omdat al zijn D isney vriendjes in het kleurboek blijken te staan. Veel te druk met kleuren en ik met neuzen in een te leuke webshop (bedankt Jolanda!) vertelde een blik op de klok dat we bijna te laat op school zullen komen. Gelukkig bracht manlief ons met de auto en waren we precies op tijd.

Onder tussen heb ik de hele dag dus al het gevoel dat ik achter de klok aan ren. Maar dat mag de pret niet drukken omdat ik heb besloten, dat vest wat ik heb gespot gewoon ga bestellen zodra we thuis zijn. Het is namelijk nu al mijn lievelings! En dat shirtje wat ik zag eigenlijk ook en die o zo mooie jas ook! maar hey het kan te gek ook eh. Dat vest ja, die moet ik gewoon hebben en weet ik voor mezelf goed te praten. Want wie heeft er nu geen lekker warm vest nodig als het buiten ijskoud is, er een dun laagje sneeuw ligt en zelfs de sloot begint te veranderen in schaatsbaan. JA dat vest is echt heel erg nodig!

Langzaam maar zeker krijgt deze dag een prima wending, Want hoewel het begon als zo'n dag. Is het nu de dag dat ik mijn lievelingsvest kocht. Nog steeds hoop ik dat de dag snel over is want morgen komt de postbode!

4 opmerkingen:

  1. Ooooo, wat een waardeloos en beroerd gevoel heb je toch de hele dag als je je verslaapt, hoe komt dat toch? Maar... wat heerlijk dat je je lievelingsvest hebt gevonden en ook nog hebt besteld en ach joh, door veel te lang rondneuzen in veel te leuke webshops gaat de dag toch nog aardig snel voorbij... ;-) Veel plezier met je nieuwe vest!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, wat een dag zeg! Fijn dat die toch nog enigszins goed is afgelopen :-) Grappig genoeg hebben ook wij de vriezer ontdooid, en vanmorgen was de vriezer ontdooid, maar lag er ondanks een teiltje en handdoeken toch een plas. Bleek dat er gewoon een afvoerkraantje op zat (we hebben de nieuwe vriezer voor het eerst ontdooid) :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Knap dat je ondanks de rotte opstart en stress kan genieten van de natuur en je kinderen.. dat klinkt niet als n blue monday ;) helaas hield de pech daarna niet op. Kreeg aan het begin van je verhaal al n voorgevoel dat je vriezer dr de brui aan gegeven had.

    BeantwoordenVerwijderen