zaterdag 8 februari 2014

Luxe paardje of een vrek?

Ben ik een luxe paardje of een vrek?

Het ene moment gaat het bezuinigen heel goed.
Dan heb ik het gevoel dat ik niets nodig heb. Dat ik genoeg heb en heel tevreden ben met alles.
Het volgende moment kan het me bevliegen dat we  van alles nodig hebben. Dan maak ik een lijstje van spulletjes en dingen die we beslist nodig hebben. En denk dan niet dat die dingen lang op dat lijstje zullen staan. Nee al snel ren ik dan naar de winkel om het te kopen. Of speur ik internet af of ik het online kan bestellen. Juist de dingen waar ik het samen met manlief over heb de Grotere aankopen komen niet op dat lijstje. Die aankoop spookt een tijd door mijn hoofd, wel maanden of langer. Wel over wogen bedenk ik dan of we echt niet zonder kunnen, hoe noodzakelijk de aankoop is. En of er een voordelige manier is om het aan te schaffen.

Ook merk ik dat als een aankoop betrekking heeft op mezelf dat ik het veel makkelijker uit kan stellen. Ik wil al ruim een jaar een nieuw badpak. Die heeft zijn beste tijd echt gehad. Is inmiddels al 8 jaar oud en ik heb hem gedragen tijdens mijn zwangerschappen dus veel model zit er niet meer in.
En stel je voor dat juist op het moment dat ik met de kinderen Het zwembad in duik de stof besluit te scheuren en ik dus letterlijk in mijn blote kont zal staan. Zelfs dat idee haalt me niet over om de stap te nemen een nieuwe te kopen. Ja wat dat aan gaat ben ik dus best een vrek.

Maar als ik iets bedenk wat mijn kinderen nodig hebben. Dan kan dat beslist niet langer meer wachten en moet dat gekocht worden, en het liefst in meervoud. Met name als ze zich gaan interesseren in bepaald speelgoed.  Als de puzzels die in de kast liggen wel erg snel gelegd worden. Dan mogen de kinderen een nieuwe uit zoeken in de winkel. En om te bekennen dat blijft dan niet bij 1 nieuwe puzzel. Want nee dat zou saai zijn. Als ik er over nadenk is het gewoon absurd. En helemaal als je bedenkt dat menig kinderdagverblijf jaloers zou zijn op het speelgoed aanbod wat hier in de kast ligt. Ok, niet al het speelgoed dat ze hebben is nieuw gekocht. Zo heeft manlief ooit op de koninginnen dag markt een houten treinbaan gescoord voor 7,50 echt een koopje! Heb ik een grote partij duplo gekocht via marktplaats. En ook onze little people verzameling komt van marktplaats. Maar buiten dat of dingen nieuw gekocht zijn of tweedehands de hoeveelheid is mega!

Verder koop en gebruik ik geen make up. Want 10 euro voor een mascara? Echt niet! Dat is zo zonde!
Body-lotions? Dacht het niet,met. Een droge huid ik smeer wel wat kokos olie. Conditioner in mijn haar? Echt niet! Ik gebruik wel een beetje azijn. Wat persoonlijke verzorging betreft ben ik best een vrek. Op kleding na. Nou ja, ik zal geen kleding kopen wat in de mode is. En echt niet in een gewone kleding winkel. Waarom 60 euro betalen voor een spijkerbroek als hij in de outlet een maand of twee later verkocht word voor 20? Voor mij nog altijd de zelfde broek. Maar tweedehands kleding is niets voor mij, daar voel ik me niet prettig bij, luxe paardje? Ja misschien wel.

Vakanties, ja inderdaad in meervoud. Hoe ik vroeger echt een pest hekel had aan vakantie. Geniet ik er nu volop van en gaan we meerdere keren per jaar op vakantie. Het liefst toch wel 3x. Niet in het hoogseizoen maar in de rustige periodes en uiteraard met een flinke korting. Toch voelt 3 x per jaar op vakantie echt wel als een luxe.

Dan de dagelijkse boodschappen, het ene moment blijf ik heel netjes binnen het budget. Om er vervolgens de volgende week weer flink te buiten te gaan. Dan heb ik echt een mega trek in die verse olijven. Een extra stuk vis, die zak chips en dat pak koek, dat extra vleeswaren wat niet eens mijn boterham raakt maar gewoon zo als plakjes in mijn mond verdwijnt. Terwijl ik wel bijna altijd alle restjes groente verwerk in de soep, of in een wrap, op een pizza oid, als er een portie eten over is van de avond er voor, we of die portie in de vriezer stoppen, manlief het mee te werk neemt of ik het tussen de middag opbak. Echt een balans heb ik hier in nog niet gevonden. Het ene moment voel ik me een mega vrek het andere moment een luxe paardje.

Hoe ervaren jullie dat? Is dat ook zo tegenstrijdig? Of heb je tips voor mij hoe dat meer in balans kan komen?











2 opmerkingen:

  1. Leuk om erover na te denken. Wat kleding betreft ben ik een vrek, ik heb 2 jaar geleden een nieuwe trui gekocht en verder alleen kringloop. Ik heb al veel kleding en schoenen en dus niets echt nodig, maar vind het heerlijk kringlopen te bezoeken en heb ook de tijd om het regelmatig te doen en dan kan je ook echt mooie, soms nieuwe dingen vinden. Laatst mooie suede schoenen van Verhulst, nieuw 150 euro, deze zagen er onbelopen uit en waren 7.50. Daar wordt ik erg blij van. Soms koop ik ook iets en verkoop het met winst.
    Basiseten zoals groente, fruit, vlees en andere dingen doe ik ook vrekkig, maar met de extraatjes doe ik dan luxe, zoals flink stuk kaas die ik echt lekker vindt of noten zoals macadamia. Door het ene vrekkig te doen kan ik me onnodige extraatjes veroorloven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. een paar, zo goed als nieuwe schoenen voor maar 7,50 daar zou ik ook erg blij van worden. ik merk bij mezelf dat dingen waar ik weinig waarde aan hecht heel makkelijk kan (weg)bezuinigen maar dingen waar ik van geniet ook heel gemakkelijk (veel) geld aan uit kan geven. ik denk dat ik opzoek moet naar balans.

      Verwijderen