Controle echo

Gister mocht ik op controle bij de gynaecoloog. Ze wilde er zeker van zijn dat de cyste er nog steeds zit. Ondanks ik aan de pijn merk dat hij er echt nog wel zit moest er toch een echo gemaakt worden. De cyste werd opnieuw gemeten en was nu 11,5 cm bij 9.5 cm. Dat is groter dan de vorige keer. Dit kon verder geen kwaad. Manlief vroeg of we een echo foto mee mochten. Hier had hij nog een plannetje mee en dat vond ze zo grappig dat ze zelfs de echo opnieuw maakte omdat het afdrukaparaat vast liep. De laatste puntjes spraken we nog door en ze wenste me succes volgende week. Helaas is het niet mijn eigen gynaecoloog die de operatie gaat doen maar haar collega die gespecialiseerd is in deze ingreep.

Daarna kon ik naar de volgende afspraak met de verpleegkundige. Daar besprak ik mijn medicijn gebruik en dieet. Ook legde ze alles stap voor stap uit. Hoe gaat de opname, hoe gaat de narcose, wat kunt u verwachten. Allemaal fijne praktische dingen. Ze gaf aan dat er bij mij een extra persoon aanwezig zou zijn om me extra goed in de gaten te houden. ( door de recente hemiplegische migraine aanvallen) Ook word ik extra gemonitord tijdens de narcose en nog zo'n 3 tot 4 uur na de operatie. Dit om er zeker van de zijn dat alles goed gaat. Dit geeft mij wel rust. Wetende dat ze alles nauwlettend controleren. Het liefst houd ik zelf de touwtjes in handen maar dat gaat niet. Ik gaf nog aan dat ik totaal niet tegen overgeven kan en dat ik daar compleet van in paniek raak. Ik weetniet hoe anderen dat doen maar bij mij komt het er dan zelfs bij mijn neus uit waardoor ik heel benauwd word en het gevoel krijg dat ik stik. Gelukkig zei ze dat ze daar een middeltje voor hebben en dat het er voor gaat zorgen dat ik niet hoef te spugen. Op dat moment voelde ik een onwijze last van mijn schouders vallen. Dat was fijn kan ik u vertellen. Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen.
Natuurlijk heb ik er nog steeds de zenuwe van maar angst nee, dat niet meer.

S middags gingen we gewapend met de echo foto langs mijn schoonmoeder. Ik gaf haar de foto en manlief zei haar, nou de gynaecoloog zei dat alles er goed uit ziet en dat het goed groeit. Nee maar.. Ben je inverwachting dan? Vroeg ze. Ja helaas zit het in mijn eierstok zei ik.. Maar wat gaan ze er mee doen ? Verwijderen? Kan je operatie wel door gaan? Uhm ja, weet je waar je nu naar kijkt? Die grote zwarte bal, is de cyste. Och zegt ze gelukkig. Ik dacht al, dat kan toch niet... En toen moest ze lachen. We dronken daar een kop koffie en gingen richting school.

De kinderen hadden daar een museum gebouwd met hun schatten die ze verzameld hebben in de vakantie. Alle ouders mochten eerder komen om door hun eigen kind(eren) te worden rond geleid door de klassen om alles te bewonderen. Ik vond het erg leuk gedaan.

Na zo'n dag vol activiteiten was mijn energie op. Koken zat er niet meer in dus besloten we om frietjes te eten. We nodigde schoonouders uit om mee te komen eten. Dit bleek een schot in de roos te zijn aan gezien mijn schoonvader een etentje had van zijn werk. Nu hoefde schoonmoeder niet alleen te eten. Ze had als verrassing een heerlijk toetje voor ons mee. Gluten en melkvrij roomijs. Echt een aanrader! Het is te vinden bij de Aldi in de vriezer.

Omdat schoonvader nog niet op de hoogte was van de echo besloot schoonmoeder een foto te maken en die door te sturen naar hem. Het grapje smaakte wel naar meer vond ze. We wachten maar kregen geen reactie. Oudste zoontje sprak nog even een berichtje in ook dat verstuurde ze. En we wachten weer. Omdat schoonmoeder het al helemaal voor zich zag hoe schoonvader uit zijn plaat ging tussen zijn collega's besloot ze er snel een berichtje achter aan te sturen met 'grapje' gelukkig kon hij het grapje wel waarderen. Zo sloten we deze best wel spannende dag heerlijk luchtig af.