Openhuis

Afgelopen weekend was het zover we hadden open huis. Goed voorbereid, het huis aan kant en de kinderen bij opa en oma. Toen begon voor ons het wachten, eerst heerlijk in het zonnetje in de voortuin op het bankje met een kop koffie. Echt even genieten, het was al een tijd terug dat we even niets hoefde geen kindjes om je heen. Na een uurtje zijn we naar binnen gegaan en het voelt wel raar. Je wacht op mensen maar komen er wel mensen? Je kan wel gaan zitten wachten maar wat als er aan het einde van de middag niemand is geweest dat is. Toch zonde van je dag. Ik besloot er een tijdschrift bij te pakken. Waar ik de laatste tijd niet erg aan toe kom en er dus inmiddels 3 liggen te wachten om uit het plastic gehaald te worden. Wel erg wennen om gewoon rustig op de bank te kunnen zitten zonder Gestoord te worden door de kindjes. Toen ik met het laatste artikel bezig was kwamen er mensen de tuin in gelopen! Zou het dan? Zouden er echt mensen komen kijken? Best spannend om ze zelf door je huis te moeten leiden. De vorige bezichtigingen zijn altijd door onze makelaar gedaan. Het was een vreemde bezichtiging. Het waren Oudere mensen die voor hun dochter op pad gingen. De man die stapte binnen keek rond en had het wel gezien, hier kon hij niet genoeg opknappen hij wilde zelfs niet boven kijken, hij zei ik heb het wel op internet gezien ik ken het huis. De vrouw wilde wel graag even kijken. Ze vond het een mooi huis. Wat doet de prijs vroeg ze. Dus ik zei we willen de vraagprijs en voor minder verkopen we niet. Ja zei ze , het is een slechte tijd dus lagere prijs. Ja inderdaad het is een slechte tijd maar daarom staat hij al zo laag in de markt. Het is geheel opgeknapt, onderhouden en netjes, het is een kwestie van de kleuren aanpassen in jullie smaak meubels erin en klaar. Ja me man is bouwvakker en wil graag klussen dus moet goedkoop dan kunnen we nog verbouwen. J begrijpelijk maar helaas kunnen we niet lager dan de vraag prijs accepteren. Ze namen afscheid en dat was de eerste en laatste bezichtiging van ons open huis. Moet eerlijk zeggen het voelt dubbel, fijn dat er iemand langs is geweest. Aan de andere kant is het voor ons verstandiger om voorlopig nog even hier te blijven wonen. Weten wat je vaste lasten zijn en nog wat over te houden om te sparen en af te lossen in de hypotheek. Hoe langer het duurt hoe minder rest schuld we zullen overhouden. Wat financieel natuurlijk het beste is. Wat ook meer rust geeft met twee kleine kinderen. Vind het ook een eng idee dat ik niet weet wat ik verwachten kan als we wel verkopen. En hoe zuinig we moeten gaan leven. En of het dan wel lukt. Ja dat zal dan wel moeten want een andere optie hebben we dan niet meer. Tot die tijd geniet ik nog van het luxe gevoel. Dat we de keus hebben om veel te sparen zodat we het 'straks' minder krap hebben. En als er een dure onverwachtse rekening op de mat valt, dat we die kunnen betalen. Dan maar een maandje minder sparen. Jammer maar geen drama. Het voelt heel rijk dat we overal ruime budgetten voor hebben zodat ik elke maand nog iets over hou van de budgetten. Maar het rijkste voel ik me als ik de kindjes heerlijk aan het spelen en lachen zijn, als ze me een knuffel komen brengen en als de oudste zegt. Mama ik hou van jou. Daar kan geen geld tegen op.